Το "rescue.target" είναι ένας ειδικός στόχος στο σύστημα προετοιμασίας systemd στο Linux που εξυπηρετεί έναν συγκεκριμένο σκοπό στο πλαίσιο της αντιμετώπισης προβλημάτων και της ανάκτησης συστήματος. Έχει σχεδιαστεί για να παρέχει ένα ελάχιστο περιβάλλον ενός χρήστη που επιτρέπει στους διαχειριστές συστήματος να διαγνώσουν και να διορθώσουν προβλήματα χωρίς να χρειάζεται να κάνουν επανεκκίνηση του συστήματος. Αυτός ο στόχος είναι ιδιαίτερα χρήσιμος όταν αντιμετωπίζετε κρίσιμες αποτυχίες συστήματος ή εσφαλμένες διαμορφώσεις που εμποδίζουν την κανονική εκκίνηση.
Ο πρωταρχικός σκοπός του "rescue.target" είναι να παρέχει ένα κέλυφος διάσωσης με ελάχιστες υπηρεσίες και ένα περιορισμένο σύνολο μονταρισμένων συστημάτων αρχείων. Από προεπιλογή, ξεκινά ένα κέλυφος ενός χρήστη με ένα ριζικό σύστημα αρχείων τοποθετημένο σε λειτουργία μόνο για ανάγνωση. Αυτό το περιβάλλον επιτρέπει στους διαχειριστές να έχουν πρόσβαση στα αρχεία του συστήματος και να εκτελούν εντολές ως ο ριζικός χρήστης, επιτρέποντάς τους να διερευνήσουν και να επιλύσουν ζητήματα που μπορεί να έχουν προκαλέσει το σύστημα να μην ανταποκρίνεται ή να είναι ασταθές.
Για να αποκτήσετε πρόσβαση στο "rescue.target" χωρίς επανεκκίνηση του συστήματος, πρέπει να διακόψετε τη διαδικασία εκκίνησης και να τροποποιήσετε τις παραμέτρους εκκίνησης. Αυτό μπορεί να γίνει συνήθως μέσω του μενού του bootloader, όπου μπορείτε να επεξεργαστείτε τη γραμμή εντολών του πυρήνα. Προσθέτοντας την παράμετρο "systemd.unit=rescue.target" στο τέλος της γραμμής εντολών, δίνετε εντολή στο σύστημα να εκκινήσει απευθείας στον στόχο διάσωσης αντί για τον προεπιλεγμένο στόχο.
Για παράδειγμα, εάν χρησιμοποιείτε τον φορτωτή εκκίνησης GRUB, μπορείτε να επιλέξετε την επιθυμητή καταχώρηση πυρήνα και να πατήσετε "e" για να επεξεργαστείτε τις παραμέτρους. Εντοπίστε τη γραμμή που ξεκινά με "linux" ή "linuxefi" και προσθέστε "systemd.unit=rescue.target" στο τέλος της γραμμής. Πατήστε "Ctrl+X" ή "F10" για εκκίνηση με τις τροποποιημένες παραμέτρους και είσοδο στο περιβάλλον διάσωσης.
Μόλις μπείτε στο κέλυφος διάσωσης, μπορείτε να εκτελέσετε διάφορες εργασίες αντιμετώπισης προβλημάτων. Έχετε πρόσβαση σε βασικές εντολές και βοηθητικά προγράμματα, όπως προσάρτηση συστήματος αρχείων, διαμόρφωση δικτύου, διαχείριση πακέτων και εργαλεία ανάλυσης αρχείων καταγραφής. Αυτό σας επιτρέπει να διερευνήσετε και να διορθώσετε ζητήματα που σχετίζονται με σφάλματα δίσκου, εσφαλμένες ρυθμίσεις παραμέτρων, σπασμένες εξαρτήσεις ή άλλα προβλήματα σε επίπεδο συστήματος.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο στόχος διάσωσης είναι ένα ελάχιστο περιβάλλον και ορισμένες υπηρεσίες ή συσκευές ενδέχεται να μην είναι διαθέσιμες. Η δικτύωση μπορεί να είναι απενεργοποιημένη από προεπιλογή, επομένως μπορεί να χρειαστεί να τη διαμορφώσετε με μη αυτόματο τρόπο, εάν απαιτείται για την αντιμετώπιση προβλημάτων. Επιπλέον, το κέλυφος διάσωσης λειτουργεί με το ριζικό σύστημα αρχείων τοποθετημένο σε λειτουργία μόνο για ανάγνωση για την αποφυγή τυχαίων τροποποιήσεων. Εάν χρειάζεται να κάνετε αλλαγές στο σύστημα αρχείων, μπορείτε να το επανατοποθετήσετε σε λειτουργία ανάγνωσης-εγγραφής χρησιμοποιώντας την εντολή "mount -o remount,rw /".
Το "rescue.target" στο σύστημα προετοιμασίας systemd παρέχει ένα ελάχιστο περιβάλλον για έναν χρήστη για αντιμετώπιση προβλημάτων και ανάκτηση συστήματος χωρίς την ανάγκη επανεκκίνησης του συστήματος. Επιτρέπει στους διαχειριστές συστήματος να διαγνώσουν και να διορθώσουν κρίσιμα ζητήματα παρέχοντας ένα κέλυφος διάσωσης με βασικά εργαλεία και πρόσβαση στα αρχεία του συστήματος. Αυτή η δυνατότητα είναι ιδιαίτερα πολύτιμη σε περιπτώσεις όπου μια αποτυχία συστήματος εμποδίζει την κανονική εκκίνηση.
Άλλες πρόσφατες ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με Διαχείριση συστήματος Linux EITC/IS/LSA:
- Πώς η οδηγία για τις «συγκρούσεις» στο systemd εμποδίζει δύο μονάδες να δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα;
- Ποιος είναι ο σκοπός της «απαιτούμενης» οδηγίας στο systemd και σε τι διαφέρει από το «απαιτείται από»;
- Γιατί συνιστάται να διαχειρίζεστε εξαρτήσεις από μονάδες που δημιουργείτε ή διαχειρίζεστε μόνοι σας, αντί να επεξεργάζεστε μονάδες συστήματος;
- Πώς η οδηγία "πριν" στο systemd καθορίζει τη σειρά εκτέλεσης των μονάδων;
- Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των αδύναμων εξαρτήσεων και της ρητής παραγγελίας στο systemd;
- Ποια εντολή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εναλλαγή μεταξύ στόχων στο systemd και πώς είναι παρόμοια με την εναλλαγή μεταξύ επιπέδων εκτέλεσης στο sysvinit;
- Πώς μπορείτε να διασφαλίσετε ότι οι απαραίτητες διαμορφώσεις δικτύου έχουν ολοκληρωθεί πριν ξεκινήσει μια συγκεκριμένη υπηρεσία δικτύου;
- Πώς οι στόχοι είναι παρόμοιοι με τα ονομασμένα επίπεδα εκτέλεσης στο sysvinit και ποιος είναι ο σκοπός του "multi-user.target";
- Τι είναι οι στόχοι του συστήματος και πώς βοηθούν στη διαχείριση των σχέσεων μεταξύ των μονάδων σε ένα σύστημα Linux;
- Τι πληροφορίες παρέχει η εντολή "status" στο systemctl;
Δείτε περισσότερες ερωτήσεις και απαντήσεις στη Διαχείριση συστήματος Linux EITC/IS/LSA